Eventjes een open deur intrappen.
Het schrijven van een boek is veel werk.
Om alle misverstanden te vermijden, toch een kijkje achter de schermen geven.
Want niet-schrijvers of beginnende schrijvers hebben vaak een onrealistisch beeld over wat er komt kijken bij het schrijven van een boek (had ik overigens ook).
Dit is wellicht wat jullie denken:
Helaas, stemt dit meer overeen met de realiteit:
En wie een selfpublishing auteur is, heeft eerder zo’n werkverdeling:
Laat dat je echter niet tegenhouden om zelf een boek te schrijven.
Ik wil je gewoon een realistischer beeld schrijven over het schrijven van een boek.
Want hoe beter je voorbereid bent, hoe beter.
Momenteel ben ik bezig om deel twee van Niets is wat het lijkt. Spiegelstad te redigeren of verbeteren. Schrappen, herschikken, herschrijven.
Zoals je op bovenstaande tekening ziet, neemt dit meer tijd in beslag dan het lezen zelf.
Hierbij stel ik mezelf een aantal vragen:
Is het begin aantrekkelijk voor de lezers?
Gedragen mijn personages zich consequent?
Is de motivatie van mijn personages duidelijk?
Voelen de plaatsen in het boek voldoende levendig aan?
Hoe is het tempo?
Welke plekken zijn te langdradig of te langzaam waardoor lezers kunnen afhaken? (dit is voor mij een aandachtspunt)
Los ik alle plotdraden op?
In Spiegelstad worden de slachtoffers van opnieuw, jawel, een seriemoordenaar, achtergelaten in een scène van een bestaand schilderij.
Omdat niet iedereen alle schilderijen kent, ben ik van plan om een afbeelding van het schilderij in kwestie in het boek te plaatsen.
Die ben ik aan het verzamelen, maar dan kom je natuurlijk tegen dat één van de schilderijen nog onder het auteursrecht valt.
Dus vlug op zoek naar een ander schilderij dat past in het verhaal.
Wat blijkt?
Ik stoot op een schilderij dat zelfs nog beter past in de scène, want het is blijkbaar zelfs een schilderij dat ooit gehangen heeft op die locatie in Brugge (ja, ik kan nu natuurlijk nog niet te veel verraden over welke locatie ik het heb).
Natuurlijk moet ook de tekst bij deze scéne aangepast worden.
En zo ploegt de schrijver voort.
Al 120 pagina’s afgewerkt, nog 40 pagina’s te gaan in mijn manuscript (dit is een ander formaat dan het uiteindelijke boekformaat).
Tegelijkertijd moet je ook bijhouden wat de achtergrond is van je personages, welke omgevingen betrokken zijn, een samenvatting per hoofdstuk of scène, enzovoort…
Ik heb een tijdje gezocht hoe ik dat het beste doe.
Ik heb twee tools hiervoor die ik nu gebruik: Trello en Notion.
Hieronder zie je een printscreen van Trello: een overzicht met borden, kaarten en lijsten om jullie al een beetje warm te maken voor het vervolg op Niets is wat het lijkt. Het witte dorp.
Misschien dat ik eens een videootje maak (als het boek af is) om te tonen hoe ik werk.
Want hoe een schrijver werkt, dat blijft toch altijd een beetje omgeven door een geheimzinnige waas.
Wanneer is Spiegelstad af en klaar voor verkoop?
De cover moet nog gemaakt worden, het design van de tekst, streepjescode gemaakt.
Ik heb echter examens in april over BTW en personenbelasting (ik studeer een postgraduaat fiscaliteit aan de Erasmus Hogeschool Brussel via onlinelessen), dus heb ik nog drie weken studeertijd voor de boeg.
Dus gok ik voorzichtig op mei.
Laten we dat afspreken, dat ik mijn best doe om in mei het boek af te hebben.
Kijken of het lukt.